Ηρακλής: Η αρχή του θρύλου - The legend of Hercules
ΗΠΑ, 2014
Σκηνοθεσία: Renny Harlin
Σενάριο: Daniel Giat, Renny Harlin, Sean Hood, Giulio Steve
Με τους: Kellan Lutz, Gaia Weiss, Scott Adkins, Roxanne McKee, Liam Garrigan, Liam McIntyre, Rade Serbedzija, Johnathon Schaech, Luke Newberry, Jukka Hilden, Kenneth Cranham
Η ταινία παρουσιάζει τη ιστορία του Ηρακλή, ως ενός νέου που παλεύει με το πεπρωμένο του. Η βασίλισσα Αλκμήνη προσπαθώντας να απελευθερώσει το λαό της, από τον εκδικητικό της σύζυγο, βασιλιά Αμφιτρύωνα, προσεύχεται στους Θεούς για καθοδήγηση. Ο Δίας, της προσφέρει τον Ηρακλή. Ο βασιλιάς Αμφιτρύωνας, αγνοώντας την πραγματική ταυτότητα του Ηρακλή, φανερώνει την προτίμηση του προς τον μεγαλύτερο του γιο, τον Ιφικλή. Ο Ηρακλής όμως ερωτεύεται την Ήβη και πληγώνεται έντονα, όταν ο πατέρας του ανακοινώνει ότι την Ήβη θα παντρευτεί ο Ιφικλής. Κι ενώ σχεδιάζουν να το σκάσουν και να παντρευτούν, ο Ηρακλής συλλαμβάνεται από τους φρουρούς του Αμφιτρύωνα και καταδικάζεται σε θάνατο. Γλιτώνει όμως και μαζί με τον συμπολεμιστή του τον… Σωτήρη, αποφασίζει να απελευθερώσει το βασίλειο από την τυραννία του Αμφιτρύωνα και να πάρει πίσω την Ήβη.
Ο «Ηρακλής» του Ρένι Χάρλιν είναι ένα εξάμβλωμα της ψηφιακής 3D τεχνολογίας. Ο θεατής έχει την εντύπωση ότι τα έχει ξαναδεί όλα, τίποτα δεν κάνει εντύπωση πλέον. Η ψηφιακή τεχνολογία μπορεί να κάνει θαύματα στον κινηματογράφο, στη συγκεκριμένη ταινία όμως δεν σώζει την κατάσταση.
Όπως πάντα, δεν αναπαριστάται η ελληνική μυθολογία, αλλά μεταφέρεται στην οθόνη ένα κόμικ (πάλι σε απομίμηση των «300» του Ζακ Σνάιντερ. Η φωτογραφία της ταινίας, παραπέμπει σε κλίμα «μετά την πυρηνική καταστροφή». Αιωρούμενα σωματίδια σαν στάχτες πυρηνικού νέφους, ορίζοντες μέσα στη καταχνιά και στις πρωινές σκηνές, ο ήλιος μόλις που διακρίνεται από μια αιθαλομίχλη. Ένας ήλιος νεκρού τόπου, για μια χώρα, την Ελλάδα, που πάντα διακρίνονταν για το ήπιο μεσογειακό, φωτεινό κλίμα της.
Οι ερμηνείες των ηθοποιών δεν αντέχονται, ενώ ακόμα και η δράση είναι προσχηματική.
Πρέπει να αναφερθεί ότι τα γυρίσματα έχουν γίνει στη Βουλγαρία. Δεν είναι κακό, αλλά θα μπορούσαμε να παρέχουμε φορολογικές και άλλες διευκολύνσεις σε παραγωγούς που θέλουν να αγγίζουν ελληνικά θέματα, ώστε να έρχονται στην Ελλάδα.
