300: Η άνοδος της αυτοκρατορίας - 300: Rise of an empire

ΗΠΑ, 2014 
Σκηνοθεσία: Noam Murro
Με τους:  Sullivan Stapleton, Eva Green, Lena Headey, Hans Matheson, Callan Mulvey, David Wenham, Rodrigo Santoro, Jack O'Connell, Andrew Tiernan, Igal Naor, Andrew Pleavin, Ben Turner.
Σενάριο:  Zack Snyder, Kurt Johnstad, Frank Miller
Μουσική: Junkie XL

Βασισμένο στο graphic novel του Φράνκ Μίλερ με τίτλο «Ξέρξης» και εμπνευσμένο από την παγκόσμια επιτυχία «300», αποτελεί το νέο κεφάλαιο της επικής ταινίας αυτή τη φορά εκτυλίσσεται στη θάλασσα. Ο Έλληνας στρατηγός Θεμιστοκλής (Σάλιβαν Στέιπλετον) επιχειρεί να ενώσει όλους του Έλληνες σε μια επική μάχη που καθόρισε την ιστορία του Δυτικού κόσμου. Έτσι, σύμφωνα με το σενάριο, έχουμε τον Θεμιστοκλή και τον ελληνικό στόλο ενάντια στις Περσικές δυνάμεις του «Θεού Βασιλιά» Ξέρξη (Ροντρίγκο Σαντόρο) και της Αρτεμισίας (Έβα Γκριν), της πιο εκδικητικής αρχηγού του Περσικού στρατού.
Πάρα πολύ καλή απόδοση του κόμικ του Φρανκ Μίλερ, η οποία ξεκινά λίγο πριν από εκεί που άρχιζε η προηγούμενη ταινία «300».του Ζακ Σνάιντερ, που εδώ είναι παραγωγός. 
Με σεβασμό στην αρχική οπτικοποίηση του Σνάιντερ, ο σκηνοθέτης Νόαμ Μούρο, έχει δημιουργήσει μια ενδιαφέρουσα για τους φίλους του είδους ταινία, στην οποία πέραν της δράσης και της αγριότητας των μαχών, προβάλλονται τα ιδανικά των αρχαίων Ελλήνων, περί φιλίας, πίστης, αφοσίωσης, γενναιότητας και υπεράσπισης της ελευθερίας και της δημοκρατίας.
Η ατμόσφαιρα είναι αυτή που έχω επισημάνει και στο σχολιασμό άλλων παρόμοιων ταινιών (πρόσφατα του «Ηρακλή»). Πρόκειται για μια μουντή σε αποχρώσεις σέπια παραγωγή, αλλά εδώ τουλάχιστον το διαλαλούν ότι πρόκειται για μεταφορά κόμικ και όσοι διαβάζετε κόμικς ξέρω ότι θα δικαιολογήσετε την ταινία και εμένα, που δεν μπορώ να ανεχθώ σ’ αυτές τις ταινίες μια Ελλάδα μονίμως συννεφιασμένη, ούτε μπορώ να ανεχθώ όλη την αρχαία ιστορία ή και μυθολογία να διαδραματίζεται μονίμως απόγευμα ή βράδυ.
Το σενάριο του κόμικ δεν ακολουθεί πιστά την ιστορία, αλλά πάντως ξεκινά λίγο πριν τη μάχη των Θερμοπυλών, προχωρά με τη ναυμαχία στο Αρτεμίσιο και καταλήγει στην οδυνηρή εμπειρία των Περσών κατά τη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Δίνεται πολύ βάρος στη σχέση του Θεμιστοκλή με την Αρτεμισία (στο ρόλο της οποίας η Εύα –Καζίνο Ρουαγιάλ- Γκριν είναι πολύ καλή ως «κακιά»), ενώ ο Σάλιβαν Στέιπλετον αποδίδει χωρίς υπερβολές (αν λάβουμε υπόψη και τον Μπάτλερ ως Λεωνίδα, στην προηγούμενη) έναν Θεμιστοκλή ως δυναμικό πολιτικό, διορατικό στρατηγό και matcho εραστή. Οι στιγμές λίγο πριν και λίγο μετά τη συνάντησή του με την Αρτεμισία είναι από τις χαρακτηριστικές της ταινίας.
Η δράση δεν δίνει περιθώρια στο θεατή να ξεκουραστεί και η ηρωική μουσική υπόκρουση είναι ασταμάτητη, αλλά εμπλουτίζει την εικόνα. 
Γενικά η ταινία βλέπεται με ενδιαφέρον παρά τις βίαιες σκηνές και το πιτσίλισμα του αίματος στην οθόνη (είναι και τρισδιάστατη).

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Χλαμύδα - β' έκδοση