Η Έξοδος: Θεοί και βασιλιάδες - Exodus: Gods and kings
ΗΠΑ, 2014
Σκηνοθεσία: Ridley Scott
Σενάριο: Adam Cooper - Bill Collage - Jeffrey Caine - Steven Zaillian
Με τους: Christian Bale, Joel Edgerton, Ben Kingsley, John Turturro, Aaron Paul, Ben Mendelsohn, María Valverde, Sigourney Weaver, Ben Kingsley, Hiam Abbass, Isaac Andrews, Ewen Bremner, Indira Varma, Golshifteh Farahani
Μουσική: Alberto Iglesias
Φωτογραφία: Dariusz Wolski
Στο επίκεντρο της ιστορίας, όπως τη θέλει ο Ρίντλεϊ Σκοτ, ο βραβευμένος με Όσκαρ Κρίστιαν Μπέιλ ως ένας θαρραλέος άνδρας, δεν θα διστάσει να τα βάλει με μια από τις πιο ισχυρές αυτοκρατορίες της Ιστορίας, οδηγώντας 400.000 σκλάβους ένα βήμα πιο κοντά στη λύτρωση τους. Απέναντί του θα συναντήσει την ισχυρή αντίσταση του Φαραώ της Αιγύπτου, Ραμσή. Μωυσής και Ραμσής γεννήθηκαν μαζί, μεγάλωσαν σαν αδέρφια και γαλουχήθηκαν σαν πρίγκιπες, όμως στην πορεία οι δρόμοι τους χώρισαν. Σύμφωνα με το σενάριο, καθώς η Αίγυπτος καλείται να αντιμετωπίσει μια από τις πιο ισχυρές φυσικές καταστροφές όλων των εποχών, οι δυο ηγέτες θα συγκρουστούν αμετάκλητα.
Όπως θα θυμούνται οι μεγαλύτεροι το σενάριο πλησιάζει τις «Δέκα εντολές» (1956) του Σεσίλ Ντε Μιλ με τον Τσάρλτον Ίστον στο ρόλο του Μωυσή και τον Γιούλ Μπρίνερ στο ρόλο του Ραμσή.
Εδώ έχουμε περίπου την ίδια υπόθεση, με δύο διαφορές: Ο Ρίντλεϊ Σκοτ πάντοτε άψογος στην απεικόνιση των λεπτομερειών και πάντα λάτρης του επικού στυλ (βλ. «Μονομάχος») χρησιμοποιώντας την ψηφιακή τεχνολογία, έχει δημιουργήσει ένα θεαματικό έπος, που η ιστορία του αρχίζει όταν ο Μωυσής και ο Ραμσής είναι πλέον αρκετά μεγάλοι και όχι από τη γέννηση του Μωυσή και την εγκατάλειψή του στο ποταμό Νείλο, όπου τον βρίσκει η μητέρα του Ραμσή και τον μεγαλώνει μαζί με το γιο της και δεύτερον, αποστασιοποιείται εν μέρει από τη θρησκευτική εκδοχή, παρουσιάζοντας τις Επτά Πληγές του Φαραώ που είναι μια θεϊκή κατάρα, «ως μια από τις πιο ισχυρές φυσικές καταστροφές όλων των εποχών». Και γράφω, «αποστασιοποιείται», διότι ενώ ο θεατής βλέπει τον Μωυσή να μιλάει με ένα παιδί, το οποίο εμφανίζεται ως θεϊκός απεσταλμένος, και καταλαβαίνει ότι οι καταστροφές που πέφτουν στο κεφάλι των Αιγυπτίων είναι μια σκόπιμη θεϊκή ενέργεια, από την άλλη πλευρά βλέπει ένα σύμβουλο-τεχνοκράτη του Ραμσή, να εξηγεί με τα επιστημονικά δεδομένα εκείνης της εποχής, ότι αυτό που γνωρίζουμε από την Αγία Γραφή ως Επτά Πληγές, είναι… ακραία καιρικά φαινόμενα και οι συνέπειές τους. Πρωτότυπη σύλληψη του Σκοτ και όπως ανέφερα «αποστασιοποιημένη» , συγκριτικά με εκείνη του Σεσίλ Ντε Μιλ.
Η ταινία πάντως, βλέπεται με ενδιαφέρον παρά το ότι στο πρώτο μέρος ρίχνει το βάρος στον ανθρώπινο χαρακτήρα του Μωυσή, με ελάχιστες σκηνές που δικαιολογούν το γύρισμα σε 3D, ενώ γίνεται πιο θεαματική στο δεύτερο μέρος. Πολύ καλός ο Κρίστιαν Μπέιλ ως Μωυσής και αρκετά καλός επίσης είναι και ο Τζόελ Ίτζερτον ως Ραμσής. Αγνώριστη η Σιγκούρνι Γουίβερ ως μητέρα τους βασίλισσα Τούγια και εξαιρετικός καρατερίστας πλέον ο Μπεν Κίνγκσλεϊ που υποδύεται τον Ναυή, έναν Εβραίο λόγιο και πνευματικό ηγέτη των σκλάβων, που ξεσηκώνονται. Η φυσιογνωμία του και μόνο, δίνει κύρος στο ρόλο του όσο μικρός και να είναι, ενώ ο Τζον Τορτούρο ως πατέρας του Ραμσή, χάνεται μέσα στα επικών διαστάσεων πλάνα της ταινίας.
